Popularnie do oceny wydolności fizycznej stosuje się laboratoryjne testy wysiłkowe lub obserwuje się reakcje układu krążenia na wysiłki wykonywane podczas treningów kolarskich. Możliwa jest też pośrednia ocena wydolności na podstawie parametrów mierzonych w spoczynku.
Spoczynkowa częstość skurczów serca
Trening, który poprawia tlenową wydolność fizyczną, powinien sprawić, że zwiększa się objętość krwi i jednocześnie zwiększa się objętość wyrzutowa serca. Pod wpływem treningu zwiększać też powinna się aktywność nerwu błędnego. Wyżej opisane zmiany wpływają na zmniejszenie się spoczynkowej częstości skurczów serca. Dlatego u dobrze wytrenowanych kolarzy obserwuje się, że spoczynkowa częstość skurczów serca obniża się nawet poniżej 40bpm.
Spoczynkowa zmienność zatokowego rytmu pracy serca (HRV)
Pomiar spoczynkowego HRV staje się coraz bardziej popularny i testy wykorzystujące tą metodę są już dostępne u większości wiodących producentów pulsometrów. Jak napisałem wyżej, trening powinien wpływać na wzrost spoczynkowej aktywności nerwu błędnego, a to z kolei wpływa na wzrost większości parametrów zatokowej zmienności rytmu pracy serca. Dlatego zastosowanie pomiarów HRV może być metodą, która pozwoli w sposób pośredni i łatwy obserwować efekty trenowania.
Podsumowując: ocena wydolności najczęściej odbywa się poprzez obserwację reakcji sportowca na wysiłek. Jednak spoczynkowy rytm pracy serca oraz zatokowa zmienność rytmu pracy serca (mierzona w spoczynku) mogą być pośrednimi metodami śledzenia efektów treningowych. Dlatego warto takie pomiary włączyć do kontroli stanu Waszych organizmów.